dimarts, 29 d’octubre del 2013

Voluntad de poder ... negar.

Escribo este post debido a una serie de debates y discusiones que se han llevado a cabo últimamente relativos a la materia de la obligación de la asignatura de Religión que vendrá de la mano de la LOMCE y los demás inventitos de extrema derecha que parece que nuestro gobierno necesita imponer inecesariamente para perjudicar aun más su pobre reputación en el mundo. Siendo éste el único país del norte en el que ha bajado la esperanza de vida, algo que supera los niveles de mi percepción de la realidad. Pero bueno, ése es ya otro tema.

Centrándonos en el punto esencial; hoy ha tenido lugar una de las anteriormente mencionadas discusiones entre varios estudiantes en Facebook, la entrada de una de las compañeras argumentaba en forma de pregunta y con cierto aire de sorpresa y rechazo que era inacceptable la asignatura de religión en Bachiller, que ésta sería una imposición y aseguraba que la relevancia de su nota para selectividad y bachiller era algo del todo paupérrimo y ruín.

Estoy seguro que, a un primer nivel, buena parte de los posibles lectores de este post junto conmigo podríamos coincidir en que esta chica tiene razón, que obviamente es una imposición ideológica. (Ténganse en cuenta las tendencias ideológicas del partido político que gobierna el estado independientemente de si se está de acuerdo o no con estas políticas) Pero quizá deberíamos plantearnos si este tipo de opinión reacia a la asignatura de Religión no es también la otra cara del mismo prejuicio.

 Afirmar categóricamente ,como hace esta muchacha en posteriores argumentos, que Religión es conocimiento innecesario, que se puede prescindir y se debería prescindir de ella ya que nadie quiere estudiarla no parece algo demasiado alejado de un prejuicio apoyado por el concenso como una realidad definitiva e inmutable. Lo cierto es que si sus argumentos fueran intrínsicamente ciertos también se podría afirmar que Química es un conocimiento innecesario, que se puede prescindir y se debería prescindir de ella ya que nadie quiere estudiarla. Y si nos pusiéramos tontos podríamos incluir el resto de las asignaturas. ¿Qué es lo que hace más válida una asignatura que otra en la percepción que tienen los usuarios, administradores y demás referentes e influencias de la educación?

Quizá no deberíamos olvidar que lo que es verdaderamente extraño es un caso como el caso del Estado Español, que recuerdo, es un estado aconfesional, lo que significa que reconoce una religión como propia históricamente y que, además, tiene en cuenta otras religiones (Y aunque parezca mentira así es, algunos niños practicantes del Islam pueden y tienen derecho a reclamar una educación de calidad y variada sobre su
Religión durante un año si hay una demanda de esta en cada nivel de un centro educativo, sea escuela o instituto, lo que sigue habiendo un importante conflicto en cuanto a la mayoría de niños musulmanes que no han podido acceder a ello más bien por un problema de mala gestión PP- PSOE y al poco interés demostrado por los derechos de los ciudadanos, algo que se repite mucho.)

Parece extraño que la oferta de Religión haya tenido hasta ahora tan poco o ningún peso en los últimos años y que la oferta a cambio de la asignatura de Religión sea Estudio , que en muchísimos centros  viene a ser sinónimo de no hacer nada. (Insisto, en la masiva mayoría de los casos).

Si nos decantásemos por la objetividad en el asunto quizá podríamos apreciar que la relevancia a nivel cultural que ha tenido el cristianismo en la sociedad occidental es tal que quizá nos estamos perdiendo la explicación de por qué es punible que una mujer sueca, desde una ética cuyo supuesto origen es laíco e ilustrado, realice prácticas sexuales con una reconstrucción de huesos humanos reales amparándose en una ley para castigar "El eterno descanso de los muertos" (Dejo aquí el artículo http://www.lavozdegalicia.es/noticia/sociedad/2012/11/21/sueca-acusada-utilizar-huesos-humanos-practicas-sexuales/00031353501170247682757.htm ) Parece que todos tenemos que estar de acuerdo en que es algo enfermizo y desgraciado pero ¿Por qué? Parece que no nos gusta demasiado plantearnos por qué nuestra percepción para con este hecho es negativa. ¿No podría ser lo normal en otra cultura o sociedad? ¿No es entonces cultural nuestro rechazo a ello? ¿Qué ha influido en nuestra cultura estos pasados 2000 años que nos ha enseñado a rechazar todo acto catalogado de depravado con restos humanos? La respuesta es fácil y franca; El Cristianismo ha tenido, ha influido y ha hecho que actualmente tenga una increíble fuerza en la Ética, presentada como algo laíco y simpático, el concepto en el cuál se sustenta , que es la Razón, no parece nada más que un sustituto desesperado y ciego de Dios para sostener unos valores, reflexiones y teorías varias sobre cómo deberían ser las cosas.

Entonces ante mi se presenta un dilema claro. Si la cultura, es decir, lo que nos define (Lengua, gustos, dieta, etc) forma parte de mi identidad. ¿No sería ilógico rechazar tener conocimientos sobre en qué consiste uno de los sistemas religiosos que más han influido en MI cultura? ¿No sería algo indispensable para conocerse a uno mismo si partimos del hecho de que la cultura influye en nuestra identidad? Porque quizá no os habéis dado cuenta pero la solidaridad, la compasión y todas esas cosas que nos parecen tan bien no es más que herencia de la religión cristiana, seas Ateo, Comunista, Físico, Travestido o Nacionalsocialista. Y si justamente tú eres el listo que dice que cree en estas cosas, y que valora el esfuerzo titánico de muchos por llevar a cabo las mismas sin que te haya influido la sociedad sino por voluntad propia, quizá deberías disculparme la mueca que se dibujará en mi cara al oirlo. Y es que a muchos os gusta argumenta que en realidad la gente rechaza la religión porque está más avanzada culturalmente, pero yo soy el que va a clase con una chica que el año pasado se sorprendió en las clases de la asignatura de Latín del significado de la abrevación INRI situada justo arriba de la supuesta cruz en la que crucificaron al Mesías Cristiano. Isus Nazarenus, Rex Iuedorum (Jesus el Nazareno, Rey de los judíos) Algo que parece esencial y de cultura general resultó convertirse en algo incomprensible para una chica de mi edad que supuestamente ha recibido la misma educación que yo. La pregunta después de esto es ¿Se puede decir categóricamente que el rechazo a la religión se deba a que la gente ha avanzado culturalmente? A mi me parece más un afán de ignorancia, aunque sea como soy, ateo.

Y yo voy a ser honesto aquí, para una importante mayoría de los humanos parece que es más útil dominar este tipo de cuestiones para entender su entorno y su vida que el hecho de dominar las Nomenclaturas químicas. Una cuestión que, por ejemplo, me enseñaron a mi en tercero de ESO y que ya no recuerdo un ápice.

¿A caso se puede decir que Ciencia es más válida que Religión porque nuestra sociedad lo interpreta como algo más próximo a la realidad? ¿Realmente se puede afirmar algo así sin parecer una de esas pantallas de la Distopía de Orwell en su obra 1984?

Cuando nos enseñan y nos dicen que hay dogmas universales, es decir, verdades universales e indiscutibles como la Ley de la Gravedad, se me escama la piel. Parece que se impone un nuevo tipo de verdad, (ciencia) que descarta la verdad que había estado vigente en las últimas centurias (Dios, religión).

Afirmar algo categóricamente en una clase con unos chavales como la Ley de la Gravedad no nos parece nada terrible pero sin embargo sí pasaría en caso que se afirmara categóricamente la existencia de algún ente superior ¿Por qué?

Quizá no nos damos cuenta de que nuestros sentidos son limitados. Imaginemos por ejemplo que ahora la humanidad desaparece por alguna extraña razón dejando completamente intactas nuestras construcciones, inventos e instalaciones. Imaginemos pues que una raza alienigena tremendamente inteligente pero que viene de un planeta en el que se desconoce la existencia de los sonidos ya que toda forma de vida es "sorda".  (O como sería más justo decir, desconocen la existencia del sonido ya que no han podido apreciarlo) así como todo esto significa, y por tanto, no pueden entender su existencia.  Imaginaos que empiezan a investigar nuestro internet y hallan un video como el presente:


Si esperáis unos segundos observaréis que el video tiene una serie de letras en inglés que se corresponden a la voz que canta en el mismo. Los alienígenas lo verían pero serían incapaces de entender el sentido que tendría este video, tampoco entenderían la radio. Quizá dirían que este video es una manifestación de arte tribial, y que la radio es un sistema de comunicación tecnológico rudimentario de envio de señales de frecuencia. En ambos casos nosotros sabemos que estarían erradas ambas teorías. Esto se debe a que estos alienígenas tienen esta limitación que los priva de perderse una parte de la misma realidad. Y por tanto, por mucho que hayan desarrollado una gran tecnología, jamás podrán imaginar lo que es oir. Al igual que nosotros no nos podemos imaginar cómo es realmente la realidad en su plenitud, porque si a algunos psicópatas que han decidido pensar un momento en la misma, filósofos, gente sensible, científicos incluso y demás escoria social han coincidido que hay algo raro que no encaja en la misma, quizá lo pensemos porque se han dado cuenta de esta limitación, de todo lo que nos estamos perdiendo, y de todo lo que nos corta las alas para sabar. Todo lo que nos impide entender el entorno cómo realmente es, si es que realmente se podría entender alguna vez.

Los sentidos están limitados y no bastan para entender la realidad. Argumentar que es lo único de lo que disponemos parece inteligente, pero no contradice nada a la hora de la verdad, lo cierto es que todo lo que sabemos es tremendamente subjetivo, por muy objetivo que este conocimiento en forma de producto sea vendido al alumno o al ciudadano general.

Quizá nuestras limitaciones, que nos impiden entender la realidad cómo realmente es (Sí realmente existe alguna manera de tener pleno conocimiento sobre la realidad, sea o no accesible al género humano), nos impidan precisamente no darnos cuenta de que estamos en un error con nuestra manera de entender la física, la ley de la Gravedad, y todos esos dogmas científicos que recuerdan más a dogmas religiosos ,que también fueron indiscutibles, que a un simple y humilde sistema de estudio de nuestra realidad partiendo de la acceptación de nuestra limitación y acceptándola. Y estos dogmas universales están presentes en el campo de las ciencias, preguntad a cualquiera que haya optado este camino, no me invento nada.

Por eso creo que afirmar categóricamente que una asignatura tiene más valor que otra, como por ejemplo Religión y Física, y que no están en igualdad de condiciones no es más que un prejuicio ideológico o Prejuicio generalizado (Que esté último a menudo deriva del primero ; Odio a la clase burguesa /Comunismo. Odio a las minorías /Fascismos, poniendo ejemplos extremos pero siempre aplicable a cualquier otro tipo de ideología) o también una cuestión de ignorancia o de Repetición de Loro.

Cambiar una religión llamada cristianismo por otra llamada Ciencia, convencer a la mayoría de que una es más válida que la otra, Que de esta derivarán argumentos e ideologías que te dirán cómo tienes que vivir, qué tienes que comer (Como por ejemplo el Ecologismo) y te dirá cómo es el mundo. (Dogmas universaleS) Algo que no difiere demasiado de la influencia que ejercen religiones como el Islam, que también te dicen qué tienes que comer o no, y también te explican cómo es el mundo.

Para mi, toda asignatura es una imposición, Física, Plástica, Religión., Otros deciden por ti cuáles son los conocimientos que debes adquirir en lugar de darte las herramientas para que te desarrolles y aprendas a tu bola. Te convierten en un producto obligándote a cumplir Condena entre cuatro paredes como si fueras un preso que has hecho algo malo, obligándote a permancer con invididuos de tu edad que pudieron parecerte indeseables. Y te argumentarán que esos muros que envuelven el patio son para proteger lo malo de fuera de ti. Y tú sabrás que no es así, porque sino no te expulsarían fuera del instituto dos días por haberte fugado.

Lo que yo digo es lo que argumenta mi amigo Jordi. que criticamos como mongólicos atrapados en el Panem et circensem lo mal que está tener una asignatura como Religión, cuando el verdadero problema es todo el sistema educativo. Que nos tratan como a presos y parece que a todo el mundo esto le parece normal, y luego les sorprenden los niños que han perdido toda su capacidad de crear. Se quejan porque los distrae una mariposa posada en la ventana que sin duda tiene mucha más relevancia que cualquier cosa que se pueda estar escribiendo en la pizarra. ¡Venga ya hombre, idos todos a la mierda!

Os dejo el argumento de Jordi aquí abajo. Un beso a todos ^^

Es decir, criticamos la religión como asignatura pero no criticamos el hecho de estar 7 horas sentados en la misma silla guardando silencio y prestando atención a una persona diferente durante 1 hora. No criticamos porque los institutos y colegios se asemejan a prisiones. No criticamos la castración del espíritu crítico que supone memorizar contenido para verterlo en un examen. No criticamos la competitividad que nos inculca la selectividad. No criticamos la negación de nuestra parte emocional i la reafirmación constante de la racional...

Que te metan religión como asignatura no te supondrá un problema. Cuantas cosas 'aprendes' cada día que no te sirven de nada? Personalmente, no quiero hacer religión... Pero no será lo peor que te pasará en la vida. De hecho, puede que hasta se te pueda dar bien y te suba nota para selectividad... 


2 comentaris:

  1. Joder que buena! Ahí le has dado bacteria, bien hecho! Me quedo con una de tus sentencias, a la que creo que nunca podría haber estado más de acuerdo con alguien:

    ''Para mi, toda asignatura es una imposición, Física, Plástica, Religión., Otros deciden por ti cuáles son los conocimientos que debes adquirir en lugar de darte las herramientas para que te desarrolles y aprendas a tu bola''.

    100% de acuerdo. Si te fijas, nos imponen unas asignaturas que si te fijas, no haces nada con ellas. A caso me sirve de algo haber estudiado plástica? Seriously? Y con religión es lo mismo. No sirven para nada, el verdadero problema ES EL SISTEMA EDUCATIVO de este país. El sistema del bulímico: traga traga y traga información hasta vomitar. No importa si eres superdotado o no, este sistema hace que te conviertas en el perfecto borregomatrix. No hay que pensar, solo memorizar!!! No resaltan lo que a cada uno se le da bien, las habilidades cognitivas. Aquí el que no sepa de mates tiene que pringar e ir a clases de repaso, sacando un 5 en esa asignatura y alomejor sacando 7 en asignaturas que podría sacar 10 por culpa de estar centrado en la que se le da mal. Te das cuenta de lo mal hecho que está todo?. Es un puto desastre...

    Y desde luego no sé porque tanto rollo con la religión o que pongan religión en las aulas. Yo fui a un colegio religioso, tuve que estudiar religión por huevos y no me he muerto ni me he vuelto una super religiosa, ni una super atea. Joder es que también los políticuchos que tenemos son unos putos paletos de mierda. Se piensan que poniendor eligión obligatoriamente la gente se hará católica pro Inquisición? Jjajajajajajajajajajaja, mira como me rio.

    En fin, este sistema es de locos, menos mal que sé que todo esto tendrá un fin algún día.

    ResponElimina
  2. Bàsicament estem d'acord, només a l'escola lliure, que intenta donar curs a les inquietuds de l'alumnat i no imposar els coneixements, he vist una manera de donar sortida al que planteges. La docència oficial, que encara segueix els models de la il·lustració, imposa les matèries i el coneixements que ha de tenir la població intentant "modelar súbdits" despreocupant-se de la formació de les persones. Algú s'ocupa a la societat actual de formar els pares per que sàpiguen què vol dir i com ha de fer per educar els seus fills?

    Ara, entenc en aquesta noia que ha fet tal afirmació. Estic convençut que la religió que vol ensenyar el PP no té res a veure amb el coneixement que tu planteges, sinó en l'adoctrinament de la població.

    Per acabar. Tot i que nosaltres, no som capaços de percebre-ho, determinats animals usen per comunicar-se o per orientar-se sons inaudibles per nosaltres, en canvi hem estat capaços de saber que existeixen i com els usen. Si parles d'una civilització superdesenvolupada i superintel·ligen, crec que també serà capaç d'entendre que nosaltres setiem coses que ell no senten.

    Una abraçada.

    ResponElimina